Czwartek,   26 Czerwca 2003 Z kart historii Na dwóch kołach ścigamy się w Polsce od ponad stu lat. Pierwszy wyścig odbył się w warszawskim Parku Krasińskich w 1869 roku. Kilkanaście lat później, w 1886 roku powstało w Warszawie Towarzystwo Cyklistów. Pod koniec ubiegłego stulecia istniało w Polsce kilkadziesiąt organizacji kolarskich, organizowano wyścigi, także w obsadzie międzynarodowej.

Członkami stowarzyszeń kolarskich i propagatorami tej dyscypliny sportu byli reprezentanci ówczesnych elit - arystokracja, mieszczaństwo, intelektualiści. Członkami honorowymi WTC byli między innymi Henryk Sienkiewicz i Bolesław Prus. Zafascynowana rowerem byłe też Maria Skłodowska-Courie; czas dzieliła między pracę naukową, rodzinę i wycieczki rowerowe. Sienkiewicz i Skłodowska-Courie - dwójka polskich noblistów - przynależą także do wielkiej kolarskiej rodziny.

Kolarze zorganizowali się w roku 1920. Od 1932 roku był to Związek Polskich Towarzystw Kolarskich, a od 1938 roku Polski Związek Kolarski.

W 1923 roku polscy kolarze oficjalnie wstąpili do istniejącej od 1900 roku Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI).

Wreszcie przyszedł pierwszy sukces! I to od razu rangi światowej! Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 roku kolarze torowi wywalczyli na dystansie 4 km srebrny medal. Jan Łazarski, Józef Lange, Tomasz Stankiewicz i Franciszek Szymczyk przegrali tylko z drużyną włoską. Co więcej był to historyczny medal polskiego sportu - pierwszy olimpijski.

W nawiązaniu do tych wspaniałych tradycji Polski Związek Kolarski przedstawia państwu swoje nowe przedsięwzięcie - Kryty, drewniany tor kolarski. Jego budowa rozpocznie się w 2003 roku.